D-Mail

นั่งเฉยๆอยู่ๆก็ได้ทบทวนว่าเคยทำอะไรโง่ๆไปบ้าง

ตอนนั้นไม่รู้เป็นบ้าอะไร ลองมาคิดดูตอนนี้แล้วมันงี่เง่า
อยากจะส่ง D-Mail ไปแก้ไขชะมัด (ถ้างงไปดู Steins;Gate การ์ตูนดีที่โลกรอ)

คิดไปที่ฉากไหนแมร่งก็พลาดเต็มไปหมด แต่ถ้าถามว่าถ้าให้แก้ได้ควรทำไงถึงจะกลายเป็นไม่พลาด นี่ยากละ

บางทีคำว่าทำไง คำตอบอาจจะเป็น ไม่ต้องทำอะไรเลย ก็ได้ แต่เหมือนตัวเราในอดีตจะไม่รู้จักคำนี้ก็เลยชอบระเบิดตัวเองรัวๆ

ที่น่ากลัวคือตอนนี้ก็กำลังทำเรื่องโง่ๆอยู่อีกรึเปล่า
กลัวชะมัดว่าตอนนี้ก็ยังทำอะไรเหี้ยๆอยู่ ไม่รู้ตัวด้วยจะทำไงดีล่ะ
คงมีแค่ตัวเองในอนาคตเท่านั้นที่รู้ได้

แต่ถ้าให้เดาก็คือน่าใกล้แล้วมั้ง ต้องรีบลองคิดดีๆแล้วว่าตอนนี้เนี่ย กำลังพลาดอะไรบางอย่างกันแน่ ทั้งที่อาจจะไม่มี แต่ขอเดาว่ามีก็แล้วกัน

อ๊ะ มีจริงๆ..ด้วย (เพิ่งคิดได้ตอนพิมพ์นี่แหละ) เต็มไปหมดเลย นี่ไงล่ะ
ไหนว่าจะตั้งใจปรับปรุงตัวแต่เสือกลืมเพิ่งมาคิดได้เนี่ยนะ เหอะ
หวังว่าการคิดได้ (ครั้งที่ เท่าไหร่วะ) นี้มันจะอยู่ไปนานกว่าครั้งที่แล้วหน่อย

ทุกอย่างกำลังจะซ้ำรอยอย่างเงียบๆในวันที่เหมือนจะสงบสุขนี้ สิ่งที่ทำไม่ได้ก็กำลังจะทำไม่ได้และไม่ได้ทำ... เหมือนเดิม

เวลายิ่งไม่มีแล้วด้วย จะพลาดได้อีกซักกี่ครั้งเชียว มันจะใจเย็นเกินไปละ

เพราะงั้นวันนี้เลยคิดว่าดี ที่นั่งรถกลับอุดรว่างๆแล้วได้ลองคิดดู เย้

ปล. ใช้แอพ Blogger ในแอนดรอยเขียน แถมกดใช้คำสั่งกล้องในแอพ ถ่ายรูปลงบล๊อกได้เลยด้วย Wow! ไฮโซ