Saturday, October 15, 2016

กอด

ติดหมอนข้าง ชอบกอดแล้วคิดไปเรื่อยเปื่อย ละชอบพานึกไปถึงว่าไม่ได้กอดคนจริงๆมากี่ปีแล้วทุกที

เวลามีปัญหาคิดมากบางทีก็นึกอยู่นะว่าแค่ใครมากอดน่าจะทำให้หายได้โดยที่ไม่ต้องพูดอะไรกันซักคำเลย ดูจะเป็นยาวิเศษที่ใกล้ตัว แต่ไม่เคยได้

ในเนื้อเรื่องเกมต่อไปที่คิดถึงกับมีเรื่องนี่ด้วย.. ช่วงที่คิดจุด key point ของเรื่องต่อได้คือตอนตื่นนอนของแต่ละวันล้วนๆเลย ช่วงเวิ่นเว้อ

เออ รู้สึกว่าเคยใช้บริการ free hug แถวๆชิบูยะทีนึง ตอนแรกจำได้ว่าเคยคิดว่าคืออะไรตลกดี แต่พอเราอยู่ในจุดนึงแล้วเห็นป้ายนั่นแล้ว น้ำตาจะไหล แบบ อีเหี้ยยย นี่ไงเจอแล้วคนที่เข้าใจเรา ...แต่เป็นใครก็ไม่รู้ แล้วไม่รู้เรื่องของเราเลย... (ironic จัง)

2.5 ปีก่อน ก่อนไปเรียนญี่ปุ่นอีก เคยมีคิดอยากจะบอกคนนึงว่ากอดเรามั้ย คือเป็นห่วงอยากช่วย แต่ไม่ต้องรู้เรื่องก็ได้ ดูจะเหมาะกับคนแบบเรามาก

แต่ติดปัญหาอยู่อย่างเดียวคือ ใครจะอยากกอดมึง พอคิดแบบนั้นแล้วก็โอเคล้มเลิก โทรไปเฉยๆก็ได้ฟระ 555


No comments:

Post a Comment