กอด

ติดหมอนข้าง ชอบกอดแล้วคิดไปเรื่อยเปื่อย ละชอบพานึกไปถึงว่าไม่ได้กอดคนจริงๆมากี่ปีแล้วทุกที

เวลามีปัญหาคิดมากบางทีก็นึกอยู่นะว่าแค่ใครมากอดน่าจะทำให้หายได้โดยที่ไม่ต้องพูดอะไรกันซักคำเลย ดูจะเป็นยาวิเศษที่ใกล้ตัว แต่ไม่เคยได้

ในเนื้อเรื่องเกมต่อไปที่คิดถึงกับมีเรื่องนี่ด้วย.. ช่วงที่คิดจุด key point ของเรื่องต่อได้คือตอนตื่นนอนของแต่ละวันล้วนๆเลย ช่วงเวิ่นเว้อ

เออ รู้สึกว่าเคยใช้บริการ free hug แถวๆชิบูยะทีนึง ตอนแรกจำได้ว่าเคยคิดว่าคืออะไรตลกดี แต่พอเราอยู่ในจุดนึงแล้วเห็นป้ายนั่นแล้ว น้ำตาจะไหล แบบ อีเหี้ยยย นี่ไงเจอแล้วคนที่เข้าใจเรา ...แต่เป็นใครก็ไม่รู้ แล้วไม่รู้เรื่องของเราเลย... (ironic จัง)

2.5 ปีก่อน ก่อนไปเรียนญี่ปุ่นอีก เคยมีคิดอยากจะบอกคนนึงว่ากอดเรามั้ย คือเป็นห่วงอยากช่วย แต่ไม่ต้องรู้เรื่องก็ได้ ดูจะเหมาะกับคนแบบเรามาก

แต่ติดปัญหาอยู่อย่างเดียวคือ ใครจะอยากกอดมึง พอคิดแบบนั้นแล้วก็โอเคล้มเลิก โทรไปเฉยๆก็ได้ฟระ 555

ถึงเวลาที่จะไปต่อแล้ว

จะว่าไปก็นานแล้วนะที่เหมือนมีอะไรไม่รู้คาอยู่

เหมือนมีรถ ที่เวลาขับมีเสียงอะไรซักอย่างจากเครื่องเรื่อยๆ คงมีอะไรติด แต่ถึงไม่ทำอะไรมันก็คงไปข้างหน้าเรื่อยๆได้แต่ก็คงเคือง เคืองจนไม่เคืองแล้วเพราะอยู่กับมันมาตลอดจนชิน จนคิดว่าจริงๆมันก็โอเคแหละ นิดเดียวเอง ไม่ต้องสมบูรณ์แบบก็ได้มั้ง

ตอนแรก คิดว่าเก็บๆไว้ก็คงไม่เป็นอะไร ตอนนี้มันก็ดีมากอยู่แล้ว ถ้าไปทำอะไรมันแล้วยิ่งพังขึ้นมาจะให้ทำยังไง

สุดท้ายหลายๆอย่างก็พาให้เอามันออกไป หลังจากที่ลองขับอีกที มันก็เป็นคันเดิมที่วิ่งได้เหมือนเดิม แต่หลังจากที่เคืองมาจนชินทำให้รู้สึกได้ว่านี่ก่อนที่เครื่องจะมีปัญหามันเป็นแบบนี้ นานจนจะเกือบจำไม่ได้จริงๆ

ส่วนไปทำอะไรแล้วมีปัญหามั้ย ตอนนี้นอกจากช่วยไม่ได้ที่จะรู้สึกแปลกนิดหน่อยที่เหลือก็อยากให้มันเหมือนเดิมที่เคยไปไหนมาไหนกันมา..

ทางยังมีให้ไปต่ออยู่ แต่ไม่ชัดเท่าเมื่อก่อนแล้ว
Chapter ถัดไปกำลังจะเริ่มตั้งแต่วันพรุ่งนี้ ทำเกมมันจะรอดมั้ยก็ไม่รู้นะ 555

ปล. ไฟล์นี้ทำเป็น backup สำรองไว้เผื่อของจริงหายกับเผื่อฉุกเฉิน (?)
ติดพาสไว้ คงต้องเขียนคำใบ้ไว้ให้ตัวเองด้วย คือมันเป็นคำตอบของคำถามนึง
เขียนไว้แค่นี้ตัวเองในอนาคตมาอ่านประกอบกับ post นี้น่าจะรู้..

กลับมาไทยแล้วครับ

ในที่สุดก็จบโทแล้ว จะลองทำตามแผนที่วางไว้ใน blog ที่ผ่านๆมาดูครับ ก็คืออยากลองทำ full time กับเกมดูด้วยเงินเก็บจากญี่ปุ่น

ตอนนี้จัดห้องจัดคอมเสร็จหมดแล้วใช้เวลา 6 วัน วันนี้จะเริ่มจริงๆละ ก็ หวังว่าจะไปได้ด้วยดีล่ะนะ

post นี้ เป็นการเริ่มต้นชีวิตบทใหม่หลังจาก ป โท แต่ก็ไม่มีอะไรพิมพ์มาเพราะพิมพ์ไปในช่องทางอื่นกับ blog ที่บ่นผ่านๆมาหมดละ

https://www.facebook.com/exceed7.DuelOtters/photos/a.436382509809416.1073741826.436359513145049/1063977943716533/?type=3&theater

http://blog.exceed7.com/2016/10/the-story-continues-today.html <- มีภาพ selfie สุดหายาก! ร้อยปีจะคิดว่าควรมีหน้าตัวเองอยู่บนเน็ตซักครั้ง

ลองลุยซักตั้งล่ะ