Balance ระหว่างสิ่งที่ต้องทำกับสิ่งที่อยากทำนี่มันเสี่ยงและยากมากจริงๆ

ปัญหาใหญ่โคตรๆตอนนี้คือ..

ตอนทำเกมนะแบบ แก้บัคลืมวันลืมคืนไม่กินอะไรยังได้เลย
เพลงมีต้องทำเยอะก็อยากทำ มี collab กับคนญี่ปุ่นอยากทำต่อ มีงานประกวดอยากส่ง
และภาษาญี่ปุ่นก็อยากสอบ N2 ผ่าน อยากได้ภาษาญี่ปุ่นเก่งๆ

แต่ดันต้องเจียดเวลาไปทำสิ่งที่ต้องทำคือเรียนโทให้จบให้มันพอดีนี่ทั้งยากทั้งเสี่ยงสุดๆจริงๆ
ไม่รู้ว่าตอนนี้อยู่เหนือหรือใต้เส้นอันตรายกันแน่

รู้ทั้งรู้ว่าเป็นงี้ต่อไปเรียนไม่จบแน่ แต่เมื่อเช้า (วันจันทร์ วันธรรมดา)​ ยังตื่นมาแก้บัคกับเขียนเทสเกมอยู่เลย แล้วแปปเดียวจากเที่ยง.. ก็กลายเป็น 1 ทุ่ม มันเพลินขนาดนั้นเลยนะ

นี่ขนาดในใจมีความกังวลเรื่องเรียนจบยังเพลินได้ขนาดนี้เลย ถ้าเรียนจบแล้วทำเกมจริงๆสงสัยยาวถึงนอนได้

โอ้ยยยยย อยากทำสิ่งที่อยากทำ แล้วก็ทำไปแล้วด้วยนะไม่ใช่ไม่ทำ แต่ยิ่งวันผ่านไปยิ่งกังวลกับไอ้เรียนจบบ้าๆนี่มากขึ้น (ขณะที่กังวลอยู่ก็หยุดทำเกมตัวเองไม่ได้ เพราะไอเดียมันมาเต็มไปหมด) ถ้าทำได้อยากขอพักการเรียนซักปีแล้วค่อยมาต่อให้จบโทเลยด้วยซ้ำในตอนที่มีอะไรอยากทำเยอะขนาดนี้ แต่ทำแบบนั้นได้ซะที่ไหนเพราะเรามาเรียนทุน ถ้าขอพักมาเรียนใหม่ก็ต้องจ่ายเงิน... ไม่ไหวเหมือนกัน

วันที่รู้สึกว่า "สำเร็จ"

เมื่อไม่นานที่ผ่านมา ในที่สุดเพลง Ruination ที่แต่งส่งไปให้ Rayark Artist Collaboration 2014 เมื่อประมาณสองปีก่อนก็ได้ออกโรงในเกม VOEZ ซะที

ซึ่งอ่านเรื่องราวตอนแต่งเพลงนั้นไว้ได้ที่นี่ http://5argon.blogspot.jp/2015/01/live-blog-rayark-artist-collaboration.html กลับไปอ่านอีกทีรู้สึกหล่อ 5555 ตอนนั้นแมร่งโคตรสิ้นหวังเลย

สมัยปี 3 ได้เล่นเกม Cytus ซึ่งตอนนั้นมีอยู่ 3 Chapter.. บริษัท Rayark ก็กลายเป็น บ. ในดวงใจมาตลอด เป็น บ. ที่หล่อมาก ทำเกมแบบมีสไตล์มีคุณค่าไม่เหมือนทำออกมาหาเงินโต้งๆ มีเรื่องราวมีอะไรครบ แต่เหมือน บ. จะประสบปัญหาทำรายได้ไม่ดี เห็นหน้าที่ร้องขอให้ช่วยกันซื้อของแท้ แต่ผ่านไปเป็นปีเท่าไหร่ๆเลขก็ไปไม่ถึง chapter ต่อไปซักทีจนเราก็เที่ยวโฆษณาให้เพื่อนไปทั่ว พอขึ้นปี 4 ได้เริ่มคิดว่า เริ่มลองแต่งเพลงบ้างดีมั้ย ถ้าเพลงเราทำให้คนหลายคนได้เล่นสนุกกันแบบใน Cytus นี่ก็คงจะดีนะ.. แล้วก็ถ้าทำเกมเอง มีเพลงดั่งใจไม่ต้องจ้างใครก็คงดีเพราะเราเองก็เป็นคนติดเพลงเกม เกมไหนเล่นจบก็ต้องหาฟัง OST ตลอดเลยขณะเก็บเลเวลใน MMO อื่นที่เล่นอยู่